حاج شیخ اسماعیل نائب فاضل عابد معاصر و دارای تالیفات فراوان می فرمود :

متولی حرم حضرت عباس علیه السلام گفت:من به گوش دردی مبتلا شدم و کارم کم کم به جائی رسید که اطبای بغداد عاجز شده و به من وصیه کردند که به بیمارستان های خارج بروم . در یکی از بیمارستان های خارج تحت برنامه بستری شدم وپس از معاینه وآزمایش اعضای شورای پزشکی گفتند که باید مورد عمل جراحی قرار بگیرم ولی گفتند نود  درصد امکان خطر وجود دارد به آنان گفتم :امشب را مهلت دهید تا رای خودرا اظهار نمایم در آن شب بسیار محزون بودم اما یک مرتبه به خودم گفتم بیماران از خاک کربلا شفا می گیرند و من که خود متولی قبر مطهر هستم از این فیض محرومم. خوشبختانه قدری از خاک قبر حضرت عباس علیه السلام با خود همراه داشتم . با حال توجه قدری از آن خاک رادر گوشم ریختم و خوابیدم . صبح دیدم چرک خارج نشده و درد آن ساکت شده است . پزشکان برای گرفتن پاسخ نزد من آمدند گفتم باز گوش مرا مورد آزمایش قرار هید . این بار که معاینه کردند دیدند عارضه کاملا بر طرف شده است . فورا کمیسیون پزشکی تشکیل یافت و در باب این حادثه ی معجزه آسا بحث هایی صورت گرفت . در طول بحث نظراتی داده شده و قرار شد نظر خود من را نیز در این مسئله جویا شوند . من در جواب گفتم :به واسطه ی خاک قبر حضرت عباس (ع) است . با شگفتی گفتند :آیا از آن خاک چیزی باقی مانده است ؟ گفتم : بلی و به ایشان دادم . تربت حضرت را سه روز در آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند روز چهارم پزشک آمد و با حال اشک گفت : سه روز آن را در دستگاه گذاشته ام و می بینم خاک وخون است و اثر شفا در آن خون میباشد . آری در آن مدت که در آن کشور بودم همه جا در مجالس و محافل از این کرامت سخن می گفتند و جمعیت فراوانی از فرقه ی کفار شیفته ی آن بزرگوار شدند و عده ای هم اکه از نزدیک شاهد قضیه بودند به اسلام گرایش پیدا کردند .

عالمه غير معلمه : داناى نياموخته
فهمة غير مفهمه : فهميده بى آموزگار
كعبة الرزايا: قبله رنجها.
نائبة الزهراء: جانشين و نماينده حضرت زهرا (س )
نائبة الحسين : جانشين و نماينده حضرت حسين (ع )
مليكة الدنيا: ملكه جان ، شهبانوى گيتى .
عقيلة النساء: خردمند بانوان .
عديلة الخامس من اهل الكساء: همتاى پنجمين نفر از اهل كساء.
شريكة الشهيد: انباز شهيد.
كفيلة السجاد: سرپرست حضرت سجاد.
ناموس رواق العظمه : ناموس حريم عظمت و كبريايى .
سية العقائل : بانوى بانوان خردمند.
سر ابيها: راز پدرش على (ع )
سلالة الولاية : فشرده و خلاصه و چكيده ولايت .
وليدة الفصاحة : زاده شيوا سخنى .
شقيقة الحسن : دلسوز و غمخوار حضرت حسن (ع ).
عقيلى خدر الرسالة : خردمند پرده نشينان رسالت .
رضيعة ثدى الولاية : كسى كه از پستان ولايت شير خورده .
بليغة : سخنور رسا.
فصيحة : سخنور گويا.
صديقة الصغرى : راستگوى كوچك (در مقابل صديقه كبرى ).
الموثقة : بانوى مورد اطمينان .
عقيلة الطالبين : بانوى خردمند از خاندان حضرت ابوطالب (و در بين طالبيان ).
الفاضلة : بانوى با فضيلت .
الكاملة : بانوى تام و كامل .
عابدة آل على : پارساى خاندان على
عقلية الوحى : بانوى خردمند وحى
شمسة قلادة الجلالة : خورشيد منظومه بزرگوارى و شكوه .
نجمة سماء النبالة : ستاره آسمان شرف و كرامت .
المعصومة الصغرى : پاك و مطهره كوچك .
قرينة النوائب : همدم و همراه ناگوارى ها.
محبوبة المصطفى : مورد محبت و محبوب حضرت رسول (ص ).
قرة عين المرتضى : نور چشم حضرت على (ع ).
صابرة محتسبة : پايدارى كننده به حساب خداوند براى خداوند.
عقيلة النبوة : بانوى خردمند پيامبرى .
ربة خدر القدس : پرونده پرده نشينان پاكى و تقديس .
قبلة البرايا: كعبه آفريدگان .
رضيعة الوحى : كسى كه از پستان وحى شير مكيده است .
باب حطة الخطايا: دروازه آمرزش گناهان .
حفرة على و فاطمه : مركز جمع آورى دوستى و محبت على (ع ) و فاطمه (س ).
ربيعة الفضل : پيش زاده فضيلت و برترى .
بطلة كربلاء: قهرمان كربلا.
عظيمة بلواها: بانويى كه امتحانش بس بزرگ بود.
عقلية القريش : بانوى خردمند از قريش .
الباكية : بانوى گريان .
سليلة الزهراء: چكيده و خلاصه حضرت زهرا (س ).
امنية الله : امانت دار الهى .
آية من آيات الله : نشانى از نشانه هاى خداوند.
مظلومة و حيدة : ستمديده بى كس...

یکم خودمونی حرف بزنم ... مدتیه اینجوری ننوشتم.

اگه بگن بهترین شعری که خوندی :

داریم

با حسین حسین پیر میشویم

خوشحال از این جوانی از دست داده ایم

اگه بگن بهترین نصیحت :

از آقای بهجت (رضوان الله تعالی علیه) همینو پرسیدن .

ایشون فرمود : به آنچه که میدانید عمل کنید !!! (از این بهتر ؟؟)

اگه بگن سخت ترین روضه :

السلام علی من دفنه اهل القری ...

اگه بگن شعر سینه زنی که باهاش بشه اشک ریخت :

یک سال و نیم بعد تو سالار تشنه لب .... الی آخر...

اگه بگن بهترین جایی که تا حالا رفتی :

بین ضریح حبیب و ارباب ! همون جا که امونم رو اشک برد ...

اگه بگن سخت ترین مکان و زمان :

تل زینبیه ... سبحان الله !

اگه بگن بد ترین کار :

زیر قولت نزن ... (الست بربکم ...)

اگه بگن بهترین کار ممکن :

خودت رو نگه داشتی ٬ دست یکی دیگه رو هم بگیر...

و در آخر بهترین دعا :

اللهم ارزقنا زیارت الحسین فی دنیا و الاخره مکررا و جعلنا من انصاره !

(هرگاه این خاک به رنگ خون درآمد فرزندم حسین (ع)‌ در سرزمینی‌ به نام کربلاء کشته می شود.)

به گزارش خبرگزاری اهل بیت علیهم ‏السلام، با گذشت نزدیک به ۱۴۰۰ سال از فاجعه خون بار عاشورا همچنان این داغ بر آسمان و زمین تازه است و کائنات عزادار فرزندان پیامبرند.

در تازه ترین رویداد عاشورائی، همزمان با روز عاشورا مقداری‌ از تربت اصلی قبر امام حسین (ع) که در موزه آن حضرت در کربلا قرار دارد به رنگ خون تبدیل شد.

و این حادثه در مقابل چشمان حیرت زده شاهدان عینی‌ رخ داد و مقامات رسمی آستانه مقدسه امام حسین (ع)‌ و نیز سایت رسمی‌ آستانه حضرت ابو الفضل (ع) – سایت کفیل – آن را تأیید کردند.

آنچه در پی می‌ آید تصاویر این تربت شریف است.

ادامه مطلب

یکی از ابعاد والای اخلاقی و اجتماعی ، تشکر و سپاسگزاری از کسی است که از جانب او لطف و نعمتی به ما رسیده است . در روایت آمده است که قدردانی و شکر از مخلوق ، به منزله شکر از خالق است .

راغب دركتاب مفردات می گوید: شكر همان تصور نعمت و اظهار آن است و نقطه مقابل آن كفر است كه فراموشی نعمت و پوشاندن آن می باشد .1 ایشان شكر را به شكر قلب،‌ یعنی اندیشه درباره نعمت و شكر زبان یعنی ثنا گفتن بر نعمت دهنده و شكر سایر اعضا، یعنی قدردانی و پاسخ گویی در برابر نعمت تقسیم كرده است .2

البته باید اعتراف كرد كه حق شكر الهی را كسی نمی تواند ادا كند همان گونه كه امام سجاد(ع) در مناجات خود می گوید: چگونه می توانم حق شكر تو را به جا آورم در حالی كه همین شكر من نیاز به شكری دارد و هر زمان كه می گویم الحمدلله بر من لازم است كه به خاطر همین توفیق شكر گزاری بگویم لك الحمد .3



بنده همان به كه زتقصیر خویش


عذر به درگاه خدا آورد

ورنــه ســـزاوار خــداونــدیـــش


كس نتواند كه بجا آورد

از دســت و زبــان كـــه بر آیدكز


عهده شكرش بدر آید



در بعضی از روایات آمده است كه شكر هر نعمتی حتی اگر بزرگ باشد این است كه حمد خدای را به جا آوریم .4

امام صادق(ع) از مسجد بیرون آمد دید مركبش گم شده است . حضرت فرمود: اگر خدا آن را به من برگرداند حق شكرش را می گزارم چیزی نگذشت كه آن را آوردند. ایشان فرمود: الحمد لله . شخصی عرض كرد: مگر نفرمودی حق شكر خدا را می گذارم ؟ فرمود: مگر نشنیدی گفتم الحمدلله .5 (یعنی با گفتن همین كلمه حق شكر بجا آورده می شود.)
شكر عملی در برابر افراد متفاوت است. امام علی (ع) می فرماید: شكر پروردگارتان است كه او را ثنا گویی و شكر كسی كه بالا دست توست به این است كه در پیروی از او صادق باشی

مرتبه عالی شکر

البته شكر در مرتبه عالی، به كارگیری نعمت در جهت مشروع است از این رو امام صادق(ع) می فرماید: "شكر نعمت ها پرهیز از گناهان است " .6

امام علی (ع ) می فرماید: " شكر المومن یظهر فی عمله و شكر المنافق لا یتجاوز لسانه ؛ تشكر و قدردانی مؤمن ، در عمل او آشكار می شود ، ‌اما قدردانی منافق از زبانش تجاوز نمی كند و به مرحله عمل نمی رسد ."7
دعا

بهترین شیوه تشکر چیست؟

بهترین شیوه تشكر از الطاف و نعم الهی این است كه با قلب خود اعتراف كند و بفهمد كه این نعمت از جانب خدا به او داده شده است .

از امام صادق (ع) روایت شده است كه : خداوند در پاسخ حضرت موسی (ع) كه سؤال می كند :خدایا چگونه حق شكر تو را به جا آورم می گوید: "یا موسی شكرتنی حق شكری حین علمت ان ذلك منی ؛ ای موسی تو آنگاه كه دانستی نعمتی كه در دست توست از من به تو اعطا شده حق شكر مرا به جا آوردی ."8 و نیز امام صادق (ع) می فرماید: من انعم الله علیه بنعمة فعرفها بقلبه فقد ادی شكرها؛ هر كس كه خداوند به او نعمتی عطا كرد و او با قلب خود فهمید كه از جانب خداست شكر آن نعمت را بجا آورده است ." 9



شکر عملی ، مهمترین بعد شکر است

مهم ترین بخش شكر گزاری همان شكر عملی است. كسانی كه اسراف می كنند و یا بخل می ورزند واز چشم و گوش و زبان خود در مسیر گناه استفاده می كنند همه آن ها نا سپاس اند. از این رو شكر گزار واقعی در میان انسان ها كم هستند. قرآن مجید می فرماید كمی از بندگان من شكر گزارند .10

شكر عملی در برابر افراد متفاوت است. امام علی (ع) می فرماید: شكر پروردگارتان است كه او را ثنا گویی و شكر كسی كه بالا دست توست به این است كه در پیروی از او صادق باشی .

شكر هم ردیفت آن است كه مراتب اخوت را به خوبی انجام دهی و شكر نسبت به زیر دستان به این است كه از بخشش به آنها مضایقه نكنی. 11

نكته دیگر آن است كه شكر باید از خالق و مخلوق باشد.تشكر از مردم در واقع تشكر از خدا است.

امام رضا(ع)می فر ماید:كسی كه ازبخشنده از مخلوقین تشكر نكند شكر خدا را بجا نیاورده است

بسم الله الرحمن الرحیم

خلاصه شهادت طفلان حضرت زینب سلام الله علیها

در آغاز این تعزیه شمر بن ذی الجوشن علیه اللعنه به همراه لشکری به سرزمین کربلا وارد شده، بر سر جنگ با امام علیه السلام فداکاراتی تند و صریح دارد.در ادامه شمر رسنان مبارز طلبیده،رجز می خوانند.در اینجاست که جوانان بنی هاشم از امام علیه السلام اجازه نبرد می خواهند.در این میان نوجوانان(طفلان)حضرت زینب سلام الله علیها از امام اجازه گرفته، برای مبارزه آماده می شوند این دو نوجوان با جوانان و اهل بیت وداع جانسوزی کرده، به میدان رفته و به شهادت می رسند در انجام تاخت و تاز لشکر کوفه و شام به دور خیمه گاه امام علیه السلام نمایش داده می شود و مظلومیت مولای آزادگان را نمایانتر می نمایاند.

خلاصه تعزیه شهادت حر بن یزید ریاحی و وهب بن حباب

در آغاز این تعزیه عمر بن سعد با لشکری فراوان به سرزمین کربلا وارد می شود حرّ و لشکرش به استقبال او رفته، طی گفتگویی عمر بن سعد فرماندهی لشکر کوفه و شام را در اختیار می گیرد. سپس عمر با امام حسین علیه السلام گفتگو می کند. امام علیه السلام نیز نامه های مردم کوفه را به نشان می دهد. همچنین اولین تیر را به سمت خیمه گاه حسینی پرتاب می کند پس از آن عمر بن سعد علیه اللعنه حربن یزید را سرزنش کرده، او را به جنگ با امام علیه السلام مجبور می کند. حرّ علیه الرحمه به بهانه سیراب کردن اسبش به همراه برادر، پسر و غلامش به لشکر امام پیوسته، به عنوان اولین مبارز به میدان رفته، شهد شیرین شهادت را می نوشد.

وَهب بن حباب که چند روز بیش از ازدواجش نگذشته با مادر و نو عروسش به طور اتفاقی از کربلا عبور کرده امام علیه السلام را ملاقات کرده است. وهب از امام اجازه گرفته به میدان می رود.

در انجام صحنه های از جانفشانی وهب و گفتگوهای مادر و عرو.سش و سپس شهادت این جوانمرد جانشان به نمایش گذاشته می شود

خلاصه تعزیه سر راه گرفتن حرّ علیه الرحمه

در آغاز این تعزیه، قاصد شام به نزد عبید بن زیاد آماده، نامه ای از یزید برای وی آورده که به او دستور می دهد سپاهی با ابزار جنگی فراهم کند. در این نامه سران سپاه نیز ذکر شده است.

به دنبال آن عبید بن زیاد یکایک سران را دعود کرده، آنان را تشویق کرده، آمادة سفر می کند.

سپس کاروان حسینی و رویایویی امام علیه السلام با حر بن یزید ریاحی به نمایش گذاشته می شود.                                                                                                             

هر بن یزید فرماندهی سپاهی با هزار سوار را بر عهده داشت.                                         

در پایان امام علیه السلام همرا با بنی هاشم و یاران به سرزمین کربلا وارد می شوند.            

خلاصه تعزیه مدینه الوداع

در آغاز، قاصدی از شام آمده، خبر مرگ معاویه را به ولیه، والی مدینه می دهد. همراه او نامة یزید به ولید است که حاوی گرفتن بیعت از امام حسین علیه السلام و سه نفر دیگر است.

ولید نیز قاصدی در پی امام حسین علیه السلام فرستاده، موضوع را با امام علیه السلام مطرح میکند. قرار بر این می شود که امام علیه السلام درباره این موضوع مشوت کند. در ادامه امام علیه السلام وقایع کربلا را برای حضرت زینب سلام اله علیها بیان می کرده، به زیارت رسول اله صلی اله علیه و آله می رود در آنجا به ایشان الهام می شود که از مدینه به سوی کربلا حرکت کند. امام علیه السلام آمادة سفر شده، همه وسایل از جمله وسایل جنگ آماده کرده، با خویشان و نزدیکان وداع می کند.                                                                         

تعزیه با چاوشی نسخه خوان حضرت عباس علیه السلام به پایان می رسد.                          

خلاصه تعزیه شهادت طفلان مسلم

در ابتدای این تعزیه عبیدبن زیاد علیه اللعنه از شهادت حضرت مسلم به شادی پرداخته و در ضمن از حضور طفلان مسلم در کوفه با خبر میگردد و به تجسس آنان می پردازد. از آن رو ششریح قاضی از حراس عبید، طفلان مسلم را به همراه پسرش تا بیرون شهر راهی میکند اما طفلان به قافله نرسیده و به چوپانی برخورد می کنند که از محبین اهل بیت علیه السلام می باشد و به آنان شیر و توشه راه میدهد. پس از ترس چوپان عسس(داروغه) به همراه عده ای شبگرد با آنان برخورد کرده و با شناسایی آنان این دو طفل را دستگیر کرده و به بارگاه عبید بن زیاد میبرند و او نیز آن دو طفل را به زندان برده و به دست مشکور میسپارد. ایشان در زندان زاری کرده و مشکور زندان بان پس از آنکه آنان را می شناسد،ایشان را از زندان فراری می دهد.طفلان از شهر کوفه دور شده وبا فرا رسیدن شب در نخلستان پناه می گیرند که توسط کنیز منزل حارث به خانه برده می شود ومورد مهر و مخبت قرار می گیرند. اما سب هنگام حارث علیه العنه به منزل آمئه و آنان را شناسایی کرده و تصمیم به قتل ایشان میگردد و در نتیجه ایشان را به شهادت می رساند که از عبید بن زیاد جایزه بگیرد اما با نفرین طفلان مسلم درباره او عبید بن زیاد نیز از حارس نفرت پیدا کرده و حارس را به قتل می رساند  

بسم    الله الرحمن الرحیم

خلاصه ای از تعزیه شهادت حضرت مسلم ابن عقیل (ع)

بنابر روایت اکثر مورخین مردم کوفه که از ظلم و ستم امویان خسته و دلشکسته شده بودند با ارسال نامه های متعدد که اکثر مورخین تعداد آن نامه ها را هجده هزار ذکر نموده اند از امام حسین (ع)برای نجات خود و اجرایی فریضه ی امر به معروف و نهی از منکر دعوت نمودند که به کوفه تشریف بیاورند.امام علیه السلام نیز عزم سفر نموده و حضرت مسلم ابن عقیل (ع)را به همراه دو فرزندش و چند نفر دیگر برای آماده سازی کوفیان به سوی آنان فرستادند. در تعزیه شهادت حضرت مسلم (ع)ورود ایشان و دو فرزندشان به شهر کوفه به نمایش در می آید که با بشارت قاصد مردم کوفه به استقبال حضرت مسلم آمده و ایشان پس از سخنرانی در مسجد کوفه از مردم کوفه بیعت یاری گرفته و روانه خانه هانی ابن عروه می گردد. از آن سو ادامه مطلب

نشسته سايه‌ای از آفتاب بر رويش

 به روی شانه طوفان رهاست گيسويش

 ز دوردست سواران دوباره می‌آيند

 كه بگذرند به اسبان خويش از رويش

 كجاست يوسف مجروح پيرهن‌چاكم

كه باد از دل صحرا می‌آورد بويش

 كسی بزرگ‌تر از امتحان ابراهيم

كسی چنان كه به مذبح بريد چاقويش

 نشسته است كنارش كسی كه می‌گريد

كسی كه دست گرفته به روی پهلويش

 هزار مرتبه پرسيده‌ام زخود او كيست

 كه اين غريب نهاده است سر به زانويش

 كسی در آن طرف دشت‌ها نه معلوم است

 كجای حادثه افتاده است بازويش

كسی كه با لب خشك و ترك‌ترك شده‌اش

 نشسته تير به زير كمان ابرويش

كسی است وارث اين دردها كه چون كوه است

عجب كه كوه ز ماتم سپيد شد مويش

عجب كه كوه شده چون نسيم سرگردان

كه عشق می‌كشد از هر طرف به هر سويش

 طلوع می‌كند اكنون به روی نيزه سری

 به روی شانه طوفان رهاست گیسویش

چه زیبا خالقی دارم
چه بخشنده خدای عاشقی دارم